Διαλέγω εικόνες.
Αράζω σε λύπες, δαμάζω χαρές
Ψυχή μου αλήτρα μεθάς με το χθες
Στο μέλλον γυρίζεις, ποιο δάκρυ ξορκίζεις ;

Αλήθεια ή ψέμα, δεν ξέρω στ’ αλήθεια
Φωτίζω την νύχτα να πεις παραμύθια
Να φύγεις, να μείνεις, ξανά να επιστρέψεις
Του χρόνου την μάσκα δειλά να φορέσεις

Βάζω στα κύματα φωτιά να μην ξεγελαστείς
Φυσώ τα σύννεφα μακριά, μην τύχει και βραχείς
Έλα και δώσε μουσική σ’αυτό το πρωϊνό
Στάσου και κάνε μια ευχή με βλέμμα καθαρό
Να φύγουμε από δω…

Aλλάζει ο καιρός και η πορεία πάντα ίδια
Σημάδια από στάχτη σε παιδικά παιχνίδια
Σκορπάω εικόνες, μαζεύω στιγμές
Το τέλος του δρόμου γεμίζω στροφές

Θυμίζεις καληνύχτα, σε λέω καλημέρα
Σκόνη μαζέψαν τα όνειρα, γυρεύω τον αέρα
Γυρνάω τους δείκτες να προλάβω τη μοίρα
Στου κόσμου τη γύρα νομίζω σε είδα.

Ανέβηκε ψηλά και έφτιαξε ένα κάστρο
έκανε μουσική όλες του τις στιγμές
λόγιοι, ανόητοι, πρίγκηπες και λεπρές
του φερναν δώρα απαίσια σε ψεύτικες γιορτές.

Εκείνος δεν μιλούσε, μονάχα τραγουδούσε
κι όλο μακριά κοιτούσε σαν να τανε παιδί
Πότε τα παρατούσε κι αλλιώτικα μετρούσε
τον χρόνο το μπαγάσα που του μπηγε καρφί.

Αλήτευε, γελούσε, στα σκοτεινά γυρνούσε
φώναζε την σιωπή του αιώνια μοναξιά
Δείλιαζε και φοβόταν, με λάσπες λερωνόταν
κι έπαιρνε απ΄το τσιγάρο μεγάλη ρουφηξιά.

Άλλαζε με τα χρόνια, σαν να τανε κρυψώνα
ασφάλεια ζητούσε σ'αλλόκοτα κορμιά
κι έψαχνε την ουσία, στυγνή λεηλασία
σ'ότι τον μαρτυρούσε και του δινε φτερά.

Μια νύχτα σαλεμένος, δοκίμασε να φύγει
περπάτησε με θάρρος στης λήθης τα στενά
Κρύωνε και πονούσε, μ'αγγέλους συζητούσε
μα τ'άγρια θηρία δεν τον τρομάζαν πια.

Γύρω-γύρω όλοι...

Την βλέπεις την κούραση στα μάτια μου ?
Εδώ σε θέλω.
Να μην ρωτάς. Να καταλαβαίνεις.
Να μην θυμώνεις. Να χαμογελάς.
Κι όταν όλα θα έχουν γκρεμιστεί γύρω μου
και το φως με θαμπώνει
να με πάρεις και να με πας πιο πέρα.
Κοιμήσου μαζί μου και ξύπνα με μετά.
Κι εγώ θα σκύψω και θα σε φιλήσω…
Κι αν την πόρτα μου χτυπήσεις
άγνωστος δεν θα ‘σαι
Ποτήρι θα σου φέρω και θα καθήσω δίπλα σου
Δεν θα ρωτήσω…θα καταλάβω.
Μόνο κράτα με.

Θέλω να κρυφτώ στον χρόνο σου

Θέλω να σε σηκώσω απ'την καρέκλα σου
Να σε πάρω απ'το χέρι και να πάμε βόλτα.
Να δω στα μάτια σου την προσμονή, την έκπληξη, την κούραση και
την απογοήτευση.
Να νιώσω τον ρυθμό σου, τον χτύπο σου.
Τον αργό, τον γρήγορο..
Να περπατήσουμε πλαι στο ποτάμι
Να καπνίσουμε κοιτάζοντας τη θάλασσα και
να ακούσουμε το κύμα της.
Να σκοντάψουμε, να χαθούμε, να γελάσουμε, να κλάψουμε
και να πιούμε γύρω από τη φωτιά.
Και μετά να σε γυρίσω πίσω
Στην ίδια θέση, στην ίδια καρέκλα και στην ίδια στιγμή.
Θέλω να κρυφτώ στον χρόνο σου.

Σταγόνα

Είναι στιγμές που λόγια δεν έχεις.
Ένα βυθό έχεις και τόσα πολλά να πεις.
Είναι στιγμές που μια ρουφηξιά του απείρου αισθάνεσαι,
στην άμμο καρφώνεσαι
και βλέπεις τον καπνό να βγαίνει αβίαστα
από μια σταγόνα του ωκεανού.
Γυρίζεις πίσω,τρέχεις μπροστά
και καταλήγεις πάλι εκεί
...σ'ενα τετραγωνικό άμμου.
Πόσα παλάτια να χτίσεις και πόσα κύματα ν'αγγίξεις..
Πόσο ουρανό να κλέψω ακόμα
για να σε δω να χαμογελάς.
Να σε φιλήσω.Να σε βρω και να σε χάσω.
Είναι στιγμές που χίλια κομμάτια σπας
Πόσο να σιωπήσω ακόμα για να βρεθώ ξανά
σ'εκείνο το τετραγωνικό ;

Στα ράφια ,του κόσμου η αιτία

Άνοιξε ξανά το κουτί με τους κανόνες σου
κι αν έχει χαθεί κανείς ή έχει φθαρεί στις άκρες
τρέχα να πάρεις καινούριο.
Τα μεγάλα μαγαζιά είναι όλη μέρα ανοιχτά
Εκεί θα βρεις σίγουρα αυτό που ψάχνεις
γιατί πρέπει να το ψάχνουν όλοι.
Πλήρωσε πολλά σαν σωστός μαλάκας και
γύρνα σπίτι να τακτοποιήσεις ξανά τη μοναξια σου.
Δως της το χρώμα που γουστάρεις ,την υφή και το σχήμα
και ψάξε τώρα να βρεις την αιτία.
Άναψε όλα τα φώτα να θαμπώσεις τη σκιά σου
και αράδιασε όλους τους κανόνες μπροστά σου.
Θα σου πάρει ώρα να βρεις τον κατάλληλο..
Στο μεταξύ τράβηξε δυνατές ρουφηξιές απ'το τσιγάρο σου
και προσπάθησε να ξεχάσεις τι είχες θυμηθεί πριν το ξεχάσεις.
Νάτος!Πανέμορφος όπως πάντα!
Στήστον στον τοίχο τώρα , τακτοποίησε και τα υπόλοιπα
πίσω στο ντουλάπι , ίσιωσέ τον λίγο γιατί γέρνει ,
στείλε κι ένα φιλί στο απρόσμενο ερωτηματικό σου
και πέσε για ύπνο.Είχες δύσκολη μέρα.