Σταγόνα

Είναι στιγμές που λόγια δεν έχεις.
Ένα βυθό έχεις και τόσα πολλά να πεις.
Είναι στιγμές που μια ρουφηξιά του απείρου αισθάνεσαι,
στην άμμο καρφώνεσαι
και βλέπεις τον καπνό να βγαίνει αβίαστα
από μια σταγόνα του ωκεανού.
Γυρίζεις πίσω,τρέχεις μπροστά
και καταλήγεις πάλι εκεί
...σ'ενα τετραγωνικό άμμου.
Πόσα παλάτια να χτίσεις και πόσα κύματα ν'αγγίξεις..
Πόσο ουρανό να κλέψω ακόμα
για να σε δω να χαμογελάς.
Να σε φιλήσω.Να σε βρω και να σε χάσω.
Είναι στιγμές που χίλια κομμάτια σπας
Πόσο να σιωπήσω ακόμα για να βρεθώ ξανά
σ'εκείνο το τετραγωνικό ;